من از اول راهنمايي شروع كردم . يهو چشامو باز كردم ديدم 16 سال دارم شروع كردم به ترك كردن نتونستم گفتم اشكالي نداره بيا حال كنيم 2 ساله ديگه گزشت تا العان كه 18 سال دارم هر سال معدل و نمرهام اومد پايين كارم كشيد به تژديدي تا رسيد به مردودي . هر كاري كردم رفتم كاراته 31 روز جرق نزدم وقتهام پر بود زيره اب سرد 1 ساعت ميموندم و كاراته تمرين ميكردم ولي اگه تو تنهايي دستم ميخورد به آلت تناسلي همه تلاشهام به باد ميرفتت. العان هم در تلاشم هر روز هر جور شده اگه از درسها هم بزنم تمرينهاي سنگين كاراته انجام ميدم سعي ميكنم تنها نباشم تا عادت كنم ديگه سراغش نرم . علت شكستهام رو هم فهميدم تنهايي. ميشه چرا نشه ترك كرد در نا اميدي بسي اميد است پايان شب سيه سپيد است. من هم در حال موفقييت هستم اگه دستهام نره رو آلت تناسليم. 18-M